Kanaal van Nantes naar Best
Het kanaal van Nantes naar Brest is een kanaal voor kleine schepen die de steden Nantes en Brest met elkaar verbindt. Het is een kanaal van 364 kilometer lang, en bij de bouw is er gebruik gemaakt van de loop van de rivieren de Erdre, Isac, Oust, Blavet, Doré, Kergoat, Hyères en de Aulne.
Door deze acht rivieren te gebruiken als loop van het kanaal, en als voeding voor het kanaal was er ongeveer 73 kilometer gegraven kanaal nodig. De rest van de in totaal 364 kilometer is gekanaliseerde rivier. Door het gebruiken van de loop van al deze rivieren, is de loop van het kanaal heel verschillend.
Het kanaal overwint maar liefst drie scheidingslijnen. Bout-de-Bois op 20 meter, Hilvern op 129 meter en Glomel op 184 meter.
In de 16e eeuw sloot het hertogdom van Bretagne zich aan bij het koninkrijk van Frankrijk. Het idee ontstond om een kanaal te bouwen om Brest te verbinden met het binnenland. In 1627 werd een project goed gekeurd om Brest met Carhaix te verbinden met een kanaal. Het project komt er door financiele problemen niet.
In 1730 komt ingenieur Abeille met het idee om de Vilaine, de Ille en de Rance te kanaliseren om het Kanaal en de Atlantische Oceaan met elkaar te verbinden. Verschillende maritieme blokkade's uit 1688 van het bewind van Lodewijk XIV zijn reden tot het bouwen van deze verbindingen.
Begin 19e eeuw blokkeren de Britten de stad Brest en Napoleon I raakt geinteresseerd in het ontsluiten van Brest via het achterland. Voedsel en munitie zou via een kanaal naar de stad gebracht kunnen worden.
In 1803 begon hoofdingenieur van "Ponts et Chaussées" Bouessel met een studie naar de haalbaarheid van het project.
1811 er werden krijgsgevangenen gebruikt voor de bouw van het kanaal. Aan beide kanten van het kanaal werd begonnen met bouwen. 7 september 1811 legt Napoleon de eerste steen van de eerste sluis.
Tussen 1812 en 1814 werd door Spaanse krijgsgevangenen het deel van Bout de Bois gegraven. In 1814 werden de krijgsgevangen vrij gelaten.
In 1822 werd de Compagnie des caneaux de Bretagne opgericht. De compagnie financiert opnieuw delen van het kanaal na de revolutieperiode.
1829 werden 28 sluizen geopend van Port-Launay en Pont Triffen. 5 jaar later volgen de stukken tussen Nantes en Redon, en van Brest naar Carhaix.
In 1838 is het voedingskanaal van Hilvern klaar.
1 januari 1842 is het kanaal over de gehele lengte geopend voor de scheepvaart.
In 1858 werd het kanaal ingehuldigd door Napoleon III bij de Sluis van Gully Glaz.
In 1923 start de bouw van de stuwdam van Guerledan. In de verleende concessie staat beschreven dat de concessiehouder een oplossing voor het laten passeren van schepen dient te bouwen, en krijgt daar een grote subsidie van de staat voor.
In 1924 werden enkele projecten gepresenteerd, maar geen enkele werd uiteindelijk gebouwd. In 1946 werd EDF tijdens de nationalisatie van energielevernaciers in Frankrijk eigenaar van de dam. In 1953 betaalde EDF de in 1923 verkregen subsidie terug aan de staat.
In 2008 werd de concessie opnieuw verlengd voor 40 jaar. Toen werd ook beslist voor een ingrijpende renovatie van de dam wat in 2015 plaatsvond met het volledig leeg laten lopen van het meer.
Het plan om scheepvaart mogelijk te maken langs de dam blijft sluimeren. Meerdere ideeen van trapsluizen en scheepsliften moeten het mogelijk maken voor de recreatievaart om de dam te passeren. De sluizen tussen Pontivy en de dam worden mee en mee gerenoveert. Dit lijkt er op te wijzen dat er toch plannen zijn om de sluizen in bedrijf te krijgen. Misschien toch na bijna 100 jaar de beloofde passage van de dam? a